تاثیر مصرف مزمن فروزماید و تیامین بر قلب ایزوله موش های صحرایی نر

سابقه و هدف: دیورتیک ها با افزایش دفع تیامین سبب تضعیف قلبی می شوند. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر مصرف مزمن تیامین و فروزماید به عنوان یکی از دیورتیک های پر مصرف بر فعالیت مکانیکی قلب به روش قلب جدا شده در موش های بزرگ آزمایشگاهی می باشد. مواد و روش ها: گروه های 8 تایی موش های صحرایی شامل، گروه کنترل (c)، گروه (fur) که به مدت 53 روز فروزماید (mg/kg 2) دریافت کردند و گروه (fur+thi) که به مدت 53 روز فروزماید (mg/kg 2)+ تیامین (mg/kg 70) هر دو از طریق آب نوشیدنی به طور روزانه دریافت کردند، وارد مطالعه شدند. در پایان 53 روز با استفاده از روش قلب جدا شده، ریتم و نیروی انقباضی قلب در حالات پایه و تحریک شده توسط اپی نفرین در دقایق اول و پنجم (ep1, ep5) با استفاده از فیزیوگراف ثبت گردید. نتایج: نیروی انقباضی حیوانات fur+thi در حالات پایه و ep1 به طور معنی داری بیش از موش های c و fur بود و در حالت ep5 نیز افزایش معنی داری نسبت به c نشان داد. در حالت های پایه و تحریک شده سرعت انقباض و ضربان قلب در گروه fur+thi به طور معنی داری بیش از گروه های cو fur بود، اما سرعت انقباضی گروه fur تنها در حالت های ep1 و ep5 افزایش معنی داری نسبت به گروه c نشان داد. ضربان قلب موش های fur در حالت پایه نسبت به c افزایش معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: تیامین همراه با فروزماید اثرات اینوتروپ و کرونوتروپ مثبت بر قلب جدا شده دارد، هرچند شناخت مکانیزم های این اثرات نیاز به مطالعات دقیق تری دارد.